Antoni Halor

Zdjęcie przedstawia Antoniego Halora. Antoni ma na głowie szary dziergany beret. Założone okulary w grubej oprawie na sznurku. Czyta książkę.
Antoni Halor

Antoni Halor (12 lipca 1937 w Siemianowicach Śląskich – 10 lutego 2011 w Katowicach).  Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i w  Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej, Filmowej i Telewizyjnej w Łodzi. Doktoryzował się na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach w 2004 r. Autor i scenarzysta filmów dokumentalnych, fabularnych i animowanych, przedstawień Teatru Telewizji  i innych widowisk telewizyjnych. Malarz, rysownik, grafik, ilustrator książek. Założyciel Dyskusyjnego Klubu Filmowego „Kino – Oko” w Katowicach. Współzałożyciel katowickiej grupy „Oneiron”. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków i Stowarzyszenia Filmowców Polskich. Autor opowiadań, scenariuszy, esejów i szkiców z dziedziny sztuki, filmu i literatury. Autor licznych książek o kulturze, obyczajach i legendach Górnego Śląska. Współpracował z łódzkim Se-Ma-Forem. Twórczość plastyczna Antoniego Halora obejmowała w szczególności malarstwo i grafikę. Wystawy indywidualne miały miejsce w latach 1966,  1973, 1979, 2003. Artysta brał udział w wielu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą (m.in. wystawa grupy Oneiron Ratingen-Jelenia Góra-Ostrawa-Katowice 2006-2007). Jego prace znajdują się w kolekcjach krajowych i zagranicznych. W twórczości plastycznej artysty często pojawiały się motywy pejzażu górnośląskiego. Pod koniec lat 80. XX wieku artysta zaczął się skłaniać w stronę twórczości literackiej. W dziedzinie tej poświęcił się szczególnie problematyce obyczajowości i folkloru Górnego Śląska.

Gromadzona i wiedza naukowo-literacka, historyczna i filozoficzna zaowocowała licznymi publikacjami prasowymi i książkowymi. Powstały legend lokalnych, publikacje o Siemianowicach, książkowy cykl „Kalendarz siemianowicki”. Napisał książkę o Wojciechu Korfantym  wydaną pośmiertnie w 2012 r. Obok własnej twórczości Antoni Halor opracował i wydał również szereg publikacji obcych, w tym tłumaczeń z języków niemieckiego, francuskiego, angielskiego, rosyjskiego i łaciny. W latach 70. XX w. pomimo kontrowersji, które skutkowały nieraz odłożeniem filmów na półki przez cenzurę, otrzymał odznaczenia za zasługi dla kultury województw katowickiego i warszawskiego. Za publikacje o folklorze Górnego Śląska otrzymał Nagrodę Ziemi Bytomskiej im. J. Ligęzy. Otrzymał też Nagrodę im. Karola Miarki. Na wniosek środowiska literackiego A. Halor otrzymał odznakę honorową Zasłużony dla Kultury Polskiej. Był wielkim bibliofilem, a przy tym pasjonatem muzyki klasycznej i westernu, doskonale grał na flecie, gitarze klasycznej i harmonijce ustnej, fotografował. W filmach z początkowego okresu twórczości był często zarówno autorem, jak i wykonawcą muzyki. Część zbiorów bibliotecznych twórcy dostępna jest w czytelni siemianowickiej biblioteki miejskiej.