Hugo I Henckel von Donnersmarck

Hugo I Henckel von Donnersmarck (26 kwietnia 1811 w Siemianowicach – 4 października 1890 w Wiedniu). Karol Henckel, ojciec Hugona, zmarł w 1813 r. Pozostawił wdowę i małoletniego syna, Hugona I. Za czasów Hugona I ta część rodziny dzięki jego inwestycjom stała się jedną z najbogatszych w kraju. W 1822 r. Hugo I założył nową kopalnię. W 1825 r. połączono ją z wcześniej powstałą kopalnią i nazwąno Eugeniensglück. W 1827 roku Hugo I uruchomił kopalnię Karlshoffnung. Budowa huty żelaza było największą inwestycją Hugona I. Huta powstała w 1836 r. sfinansowana przez berlińskich bankierów braci Oppenfeld. Hugo I pokrył połowę kosztów dając grunt pod budowę huty. Produkcję rozpoczęto w 1839 r. 1 lipca 1858 r. Hugo Henckel von Donnersmarck został wyłącznym właścicielem huty. Jej nazwa – Huta Laura – pochodziła od imienia Laury von Hardenberg, małżonki Hugona I. Konkurencyjną Hutę Królewską Hugo I zakupił w 1870 r., aby sprzedać ją po roku wraz z Hutą Laura spółce akcyjnej Zjednoczone Huty Królewska i Laura z siedzibą w Belinie. Spółka nabyła od hrabiego także kopalnię Huta Laura w Siemianowicach. Na początku XIX w. inwestowano także w wydobycie i przeróbkę cynku. Georgshütte w1846 r. została nabyta przez Donnersmarcka. Eksploatacja górnicza pod terenami huty spowodowała obsuwanie się terenu i znaczne szkody w działaniu urządzeń, toteż w 1886 r zakład wyburzono. W 1898 r. Spółka Akcyjna Zjednoczone Huty Królewska i Laura nabyła od Donnersmarcka tereny po zlikwidowanej Georgshütte. Pozostałe po hucie budynki i osiedle robotnicze przekształcone zostały w samodzielną gminę, która funkcjonowała do lat 70. XX w. Liczne pola górnicze – własność rodziny Hencklów – zostały połączone w II poł. XIX w. w kompleks kopalń pod nazwą Zjednoczone Kopalnie Węgla Kamiennego Siemianowice.

W połowie 1879 Hugo I Henckel został właścicielem kopalni Richter powstałej na bazie pól górniczych będących jego własnością. Kopalnia została sprzedana spółce akcyjnej Vereinigte Königs-u. Laurahütte. W 1871 r. powstała kopalnia Laurahütte, którą odkupił Hugo II Henckel von Donnersmarck. Obok kopalni działała sąsiadująca z nią elektrownia, zaopatrująca w energię wszystkie zakłady koncernu. Rozwój zakładów przemysłowych w dobrach rodziny Hencklów powodował rozwój innych zakładów, koniecznych do funkcjonowania omówionych powyżej. Dzięki działalności Hencklów, a potem Spółki Akcyjnej Zjednoczone Huty królewska- i Laura, rozwijała się cała miejscowość, zyskując już w IV ćwierci XIX w. zdecydowanie miejski charakter, choć nie posiadała praw miejskich.