Zofia Kirkor-Kiedroniowa

Zofia Kirkor-Kiedroniowa (ur. 1872 w Borowie, zm. 1952) polska nauczycielka i działaczka społeczna. Była córką Stanisławy i Feliksa Grabskich, siostrą Stanisława i Władysława Grabskich. Kształciła się w Warszawie, gdzie ukończyła Uniwersytet Latający i zdała egzamin rządowy na nauczycielkę matematyki. Była członkiem Ligi Narodowej, działaczką PPS i w latach 1894–1896 przebywała na zesłaniu w Rosji. Od 1905 do 1920 r. przebywała na Śląsku w Cieszynie. Była działaczką Macierzy Szkolnej Śląska Cieszyńskiego, a od 1918 do 1920 r. była członkinią Rady Narodowej Śląska Cieszyńskiego. Z pierwszego małżeństwa z Dymitrem Kirkorem miała syna Stanisława Kirkora, (w II RP był urzędnikiem w ministerstwie skarbu). 1 sierpnia 1905 r. poślubiła Józefa Kiedronia, z którym miała synów Władysława i Jana, który zmarł w 1921 r. Od maja 1925 r.-1932 mieszkała w Siemianowicach. W 1932 r. – po śmierci drugiego męża – ostatecznie wycofała się z życia publicznego. Zmarła 15 czerwca 1952 r. Pozostawiła „Pamiętniki”, gdzie w III tomie opisuje okres pobytu w Siemianowicach.

Na fotografii od lewej: Od lewej: Józef Kiedroń, Stanisław Kiedroń, Władysław Kiedroń i Zofia Kirkor-Kiedroniowa